Mijn eigen reis is al vroeg begonnen, in mijn kleutertijd had ik een oudere dame beneden ons wonen, wij noemden haar tante en zij was in die tijd al vegetarisch, haar huis was gesierd met veel mooie stenen met papiertjes eronder, met de naam van het kristal, en zij las boeken van Krisnamuti. Niet dat ik dit al las, in mijn herinnering ligt in de energie van haar woonruimte.

Als ik terug ga in mijn herinnering was het een soort heiligheid die ik ervaarde. Het herinneren van contact met stenen en het wezenlijke, hogere bewustzijn van het leven is toen wel gelegd.
In het eerste deel van mijn leven heb ik zonder het echt te weten, heel veel energie in beweging gezet en/of gezuiverd. Het was een taak, waarbij ik natuurlijk ook regelmatig van alles tegenkwam, wat ik niet begreep. Nu kijk ik daar met veel compassie op terug, niet alleen voor mezelf, maar ook voor eenieder op mn pad.

Later, ik was toen al ouder, kreeg ik het antwoord heel helder in een diepgaande sessie aangereikt, en vanaf die tijd werd het steeds meer een diep weten dat het gebeurde, en voelde ik steeds meer kracht, rust en blijdschap opkomen.

Ik leerde ik mezelf goed kennen, en steeds meer viel alles op z'n plaats. Omdat ik onbaatzuchtig kon werken ontdekte ik de innerlijke rijkdom die het mij gaf. In deze periode bleek ik ook de ziekte Lyme opgelopen te hebben, het herstellen daarvan bleek een ware queeste, die mij alles liet zien wie ik niet was. Op de gouden vraag 'wie ben ik' kwam het antwoord van binnen uit en dit was het startsein tot werkelijke heling.

Allerlei natuurlijke vormen van helder waarnemen (weten, zien, voelen, lucide dromen etc.) verdiepten vanuit het compassievolle hart. Een staat waarbij de slave-self (het matrix bewustzijn) afneemt en uiteindelijk stopt.

Met enige regelmaat laat ik mij inspireren door mensen die een volledig zuiver bewustzijn dragen. Het geeft mij een fijne referentie voor mijn eigen heldere waarnemingen.